ساشه پروبیوتیک بایوکید تک ژن فارما

بر طبق گزارش‌های WHO، تعداد کودکان زیر ۵ سال مبتلا به کمبود وزن برابر ۱۱۵ میلیون نفر بوده و ۱۷۸ میلیون کودک نیز دچار کوتاهی قد می‌باشند. در حدود یک‌چهارم از کودکان در کشورهای در حال توسعه به‌خصوص در آسیا و آفریقا از سوءتغذیه رنج می‌برند. کودکان زیر ۵ سال مبتلا به سوءتغذیه خطر ابتلای بالاتری به اسهال داشته و میزان مرگ‌ و میر در آن‌ها نیز به ‌شدت افزایش می‌یابد. از این رو در دهه گذشته استفاده از پروبیوتیک برای بهبود سلامت به‌خصوص در کودکان و ممانعت از ابتلای آن‌ها به بیماری‌های عفونی همانند اسهال به‌شدت رو به گسترش است. پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که در صورت مصرف به میزان کافی، اثرات سلامت بخش خود را اعمال می‌نمایند. تحقیقات گسترده کنونی نشان داده که پروبیوتیک‌ها می‌توانند در درمان و پیشگیری در کودکان به‌خصوص مبتلایان به بیماری‌هایی همانند اسهال عفونی، اسهال مرتبط به مصرف آنتی‌بیوتیک، انتروکولیت نکروتیک، آلرژی، عفونت هلیکوباکتر پیلوری و کولیک نوزادان، بسیار مفید واقع شوند.

در کودکان تغذیه‌کننده با شیر مادر، میکروفلور روده در طی تخمیر تولید مقادیر زیادی استات و لاکتات می‌کند اما در کودکان تغذیه‌کننده با شیر خشک، نتیجه این تخمیر، پروپیونات و بوتیرات به مقادیر زیاد می‌باشد. نتایج حاصله از مطالعات نشان می‌دهد که مصرف شیر خشک حاوی بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیر گونه لاکتیس در نوزادان، فعالیت متابولیکی همانند نوزادان تغذیه‌شده با شیر مادر را سبب می‌شود به‌نحوی‌که محصولات نهایی تخمیری در آن‌ها یکسان است

مطالعات نشان داده که نوزادانی که از شیر مادر تغذیه نمی‌کنند و به‌صورت سزارین متولد می‌شوند به لحاظ سیستم ایمنی دچار نقص هستند. افزودن بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیر گونه لاکتیس به شیر خشک آن‌ها، می‌تواند با یک تغذیه سالم و بهبود سیستم ایمنی، ارتقای سلامت نوزاد را تضمین نماید

به اثبات رسیده که مصرف بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیر گونه لاکتیس بهبود عملکرد پاسخ‌های ایمنی را موجب می‌گردد

ر مطالعه انجام شده توسط Qingbin Liu و همکاران بر روی 256 کودک با آلرژی های غذایی که دچار علائم گوارشی (اسهال و استفراغ) و واکنش‌های پوستی (کهیر و راش) می‌شوند با مصرف بیفیدوباکتریوم لاکتیس به میزان چشمگیری کاهش سطح IgE سرم، افزایش بیان سلول های Treg و کاهش بیان سلول های IL-17 در کودکان با حساسیت‌های غذایی مشاهده شد و علائم بالینی گوارشی و پوستی تا حد قابل توجهی بهبود یافت.